Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to okazały, dość wolno rosnący krzew, który może osiągać nawet 4 metry wysokości po 10 latach uprawy. Wyjątkową zaletą krzewu jest jego ciekawy, okrągławy pokrój. Pędy krzewu są wyprostowane, sztywne, skierowane ku górze, a listki osadzone są wokół gałązek.
Perukowiec podolski ma wiele walorów ozdobnych. Kształtem i ulistnieniem przywodzi rośliny klimatu tropikalnego, a pochodzi z Azji. Wielką zaletą perukowca są liście- delikatne, jajowate i całobrzegie, które jesienią przebarwiają się na intensywne, żółto-pomarańczowo-czerwone odcienie. Interesujące są również bujne, ażurowe, czerwono-brązowe kwiatostany rosnące na końcach pędów. Mogą osiągać nawet 20 cm średnicy. Nazwa polska rośliny pochodzi właśnie od charakterystycznych kwiatostanów. W krajach anglojęzycznych perukowiec nazywany jest dymnym krzewem (ang. smokey bush, smoke tree), co również odnosi się do lekkich, ażurowych kwiatostanów, podobnych do mgiełki lub właśnie dymu.
Perukowiec podolski najlepiej czuje się na stanowiskach słonecznych, zacisznych oraz na próchnicznych i głębokich, dobrze przepuszczalnych glebach o odczynie zasadowym. Nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Co 2-3 lata krzew można uformować poprzez cięcie odmładzające. Jak wszystkie rośliny, również perukowiec nawozimy raz-dwa razy w sezonie.
Perukowiec podolski najlepiej prezentuje się sadzony jako soliter, np. przy tarasie lub miejscu wypoczynkowym. Stanowi doskonały barwny akcent, szczególnie jesienią.
perukowiec podolski 'Purpureus’ – liście purpurowe, jesienią intensywnie czerwone
perukowiec podolski 'Royal Purple’ – liście purpurowe, kwiatostany i owocostany różowo-purpurowe