Jemioła pospolita – Viscum album

Jemioła pospolita (Viscum album L.) jest niewielką, kulistą rośliną półpasożytniczą, należącą do rodziny gązewnikowatych (Loranthaceae).

Naturalnie występuje w środkowej Europie w postaci kuli o średnicy do 1 m, zakończonej krótkim pniem. Zlokalizowana jest w koronach drzew. Najczęściej jemioła występuja na takich gatunkach jak wierzby, brzozy, robinie lub topole. Jesienią i zimą najłatwiej można zauważyć  jemiołę pospolitą, po opadnięciu liści z drzew. Morfologicznie zbudowany jest z ciemnozielonych łodyżek, które rozwidlają się i w efekcie formują jemiołę w kulę. Jemioła pospolita jest rośliną zimozieloną, której liście zbudowane są z blaszek przypominających łopatki w kolorze oliwkowym lub żółtozielonym, do 6 cm długości, rozmieszczone na gałązkach naprzeciwlegle. W przeciwieństwie do zwykłych krzewów, jemioła pospolita nie posiada korzenia, lecz ssawki, dzięki którym pobiera wodę i sole mineralne z soków drzew. Określana jest jako roślina półpasożytnicza, ponieważ sama także produkuje substancje organiczne w procesie fotosyntezy. Aromatyczne, małe kwiatki o barwie białej lub lekko żółtej, pojawiają się od lutego do kwietnia. Owocami Viscum album są małe nibyjagody, przypominające białe kuleczki, które utrzymują się przez całą zimę. Ptaki czerpią z nich pożywienie i tym samym rozprzestrzeniają jemiołę pospolitą, poprzez miąższ osadzający się na łodygach drzew.

W wielu krajach Europy jemioła pospolita uchodzi za roślinę prawnie chronioną. W Polsce są to jedynie osobniki, występujące na terenach objętych ochroną. Ten zimozielony krzew idealnie nadaje się jako ozdoba świąteczna i, obok przyozdobionych choinek, należy do jednego z symboli Bożego Narodzenia. Z jemioły pospolitej wykonuje się stroiki lub wiesza pod sufitem. Zawieszona pod żyrandolem, stanowi część tradycji, która mówi o tym,  że pocałunek z ukochaną osobą pod jemiołą przyniesie szczęście i dostatek. Uwaga jednak. Jemioła pospolita jest trująca, szczególnie dla zwierząt domowych.